Heel lang heb ik angst gezien als iets wat me tegenhield. Iets wat me klein maakte, onzichtbaar, terughoudend. Het was die stem in mijn hoofd die zei: “Doe maar niet, straks faal je.” Of: “Wat zullen ze wel niet denken?” Angst leek me te beschermen, maar in werkelijkheid hield het me weg van wie ik werkelijk ben.
Angst voelt vaak als een muur waar je tegenaan loopt. Een grens waar je niet zomaar overheen durft te stappen. Maar wat als die muur juist een deur is? Een deur die toegang geeft tot een dieper stukje van jezelf?
Tot ik ontdekte: angst is geen vijand. Het is een poortwachter. Een signaal. En soms zelfs een gids.
Want elke keer dat ik durfde te kijken naar wat me bang maakte, vond ik daaronder verlangen. Verlangen naar vrijheid, naar verbinding, naar gezien worden. Maar ook: verlangen naar mezelf, naar ruimte om écht te mogen zijn wie ik ben.
Angst als uitnodiging tot groei
Angst vertelt je iets. Niet alleen over wat je niet durft, maar vooral over wat je diep vanbinnen wél wil — maar nog niet helemaal durft toe te laten. Het is het punt waarop je uit je comfortzone wordt gehaald, en precies dáár ligt de groeiruimte.
In mijn werk zie ik het vaak terug bij cliënten:
- De angst om te falen, blijkt verlangen naar erkenning en waardering.
- De angst om niet goed genoeg te zijn, blijkt verlangen naar authenticiteit en zelfacceptatie.
- De angst om te veel te zijn, blijkt verlangen naar ruimte en vrijheid om jezelf te uiten.
Angst geeft je dus aanwijzingen over waar jouw kracht en behoeften liggen. Het is als een soort innerlijk kompas, dat je richting geeft naar wat jij nodig hebt om te groeien.
Wanneer je leert om niet van angst weg te bewegen, maar erbij te blijven en ermee in gesprek te gaan, ontstaat er iets nieuws. Niet ineens, niet zonder weerstand. Maar langzaam schuift er iets open. Je krijgt zicht op oude overtuigingen, patronen, en op de kracht die daaronder verscholen ligt.
De kracht van mildheid en tijd nemen
Dit pad vraagt moed. En vooral ook mildheid naar jezelf. Want het is niet makkelijk om je angst onder ogen te zien. Het vraagt dat je even stopt met rennen, presteren en vechten tegen je gevoelens.
Vaak zit er een laag onder de angst die je misschien niet eerder hebt kunnen voelen. Het kan een oude pijn zijn, een gevoel van niet gezien of begrepen worden, een verlies of een teleurstelling. Het vergt tijd en geduld om deze lagen te ontdekken, en te helen.
En je hoeft het niet allemaal alleen te doen. Soms helpt het om erover te praten met iemand die écht luistert. Iemand die niet oordeelt, maar je helpt om de betekenis achter je angst te ontdekken. Dat kan een coach, therapeut, of een vriend(in) zijn.
Angst en mijn podcast: Het monster onder mijn bed
Samen met Shirley Veerkamp van Let’s Go Psychologie maak ik de podcast Het monster onder mijn bed, waarin we het thema angst en de impact daarvan op ons leven steeds vanuit een ander perspectief belichten.
In deze podcast nemen we de luisteraar mee in verhalen, inzichten en gesprekken die laten zien dat angst vaak een verborgen verhaal heeft. Dat het ‘monster onder je bed’ niet iets is om bang voor te zijn, maar juist een signaal dat je iets mag onderzoeken in jezelf.
We delen hoe je met angst om kunt gaan, zonder dat het je leven volledig beheerst. Ook praten we over hoe mensen met ADHD, hoogsensitiviteit of hoogbegaafdheid soms extra kwetsbaar kunnen zijn voor angsten en onzekerheden, maar ook hoe deze eigenschappen juist kracht kunnen geven in dat proces.
De podcast is voor mij een manier om angst een stem te geven die niet alleen angstig is, maar ook hoopvol en verbindend. Het is een uitnodiging om samen de angst onder ogen te zien, en te ontdekken wat er áchter die angst leeft.
Angst wijst je de weg
Wat als je angst niet langer ziet als een obstakel, maar als een richtingaanwijzer? Wat als je het gaat zien als een uitnodiging tot verandering?
Niet om het te negeren. Niet om het te overwinnen.
Maar om ermee samen te leren leven — in verbinding met jezelf.
Want misschien is dat wel de ware moed: niet zonder angst gaan, maar met angst tóch bewegen. Het durven voelen, onderzoeken, en daarmee groeien.
0 reacties